عید آمد

عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم

گردی نستردیم و غباری نستاندیم

 

دیدیم که در کسوت بخت آمده نوروز

از بیدلی ،آن را ز در خانه برآندیم

 

هر جا گذری، غلغله شادی و شور است

ما آتش اندوه به آبی ننشاندیم

 

آفاق پر از پیک و پیام است، ولی ما

پیکی ندواندیم و پیامی نرساندیم

 

احباب کهن را نه یکی نامه بدادیم

و اصحاب جوان را، نه یکی بوسه ستاندیم

 

من دانم و غمگین دلت، ای خسته کبوتر

سالی سپری گشت و ترا ما نپراندیم

 

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند

ما این خرک لنگ، زجویی نجهاندیم

 

مانند افسون زدگان، ره به حقیقت

بستیم و جز افسانه بیهوده نخواندیم  

 

از نه خم گردون، بگذشتند حریفان

مسکین من و دل در خم یک زاویه ماندیم  

 

طوفان بتکاند مگر “امید” که صد بار 

مهدی اخوان ثالث