بازگشت به خودم

چند روزی است خوشحالم , از اینکه بحرانها دیگر زمان زیادی طول نمی کشد , این یعنی یک قدم به جلو , یک موفقیت , یک پله بالاتر , برای من . یعنی تلاشی که کرده ام دارد کم کم نتیجه می دهد .
این روزهای آخر سال فرصت خوبی است , که به عقب نگاه کنم , به سالی که گذشت , به منی که یکسال بزرگتر شد , به آنچه یاد گرفتم , به موفقیت ها و شکست ها. منصف اگر باشم , سال خوبی بود , ممکن است به نتیجه دلخواه نرسیده باشم اما خیالم راحت است که تلاش ام را کرده ام , جا برای تلاش بیشتر بود – همیشه هست – اما به آنچه کرده ام راضی ام.
این چند روز باید به خودم و آدمهای زندگیم فکر کنم , به روابطم , به آنچه فکر می کردم و آنچه شد. کم کم معنی تسلیم دارد برایم جا می افتد , نه به معنی اطاعات , به معنی آرامش . از حرف و حدیث و فکر و خیال خسته ام , به گمانم وقتش رسیده به پشتی تکیه دهم , پاهایم را دراز کنم و بگذارم زندگی به شادگی بگذرد , مشکل اینجاست که گذراندن ساده و شاد زندگی به یک معادله سخت و پیچیده تبدیل شده.
باید حواسم باشد به آدمها , احساسشان , شعورشان احترام بگذارم . یادم نرود روابط دو طرفه است , که من نباید فقط به آنچه حس می کنم بسنده کنم , آنچه آن دیگری حس می کند هم مهم است , یادم باشد بگذارم "احساس هوایی بخورد" . شاد و راضی بودن من برای بقا لازم است و کافی نیست.
شاکر باشم برای عشق و محبتی که این مدت به من ارزانی شده , برای اینکه فرصت دوست داشتن و دوست داشته شدن را داشته ام , برای اینکه شانس آن را داشته ام که روزهایم را زندگی کنم .
حالا که بهار نرم نرمک از راه می رسد و خوش به حال روزگار می شود , بگذار خوش به حال من هم بشود. خوش به حال من , که زنده ام , که سالمم , که فرصت دیدن دوباره بهار را دارم , که دوستان خوبی دارم مثل برگ گل , دوستانی که خیلی چیزها یادم دادند , همراهم بودند و هستند , زندگیم را بهتر کردند و چشمانم را بازتر , حالا که فرصت دوباره با بهار بودن را دارم کمی از بهار را پیش خودم نگه دارم , همان جایی که در این سالها هر چه آمده و رفته آنجا حک شده , قرار بگذارم حالا که کاری نکرده ام تا زندگی دیگران بهتر شود , اگر نشده کمک کسی باشم , حداقل زندگی کسی را بدتر نکنم , سرمایه من چیزی بیشتر از لبخند و اخلاق خوش نیست , دریغش نکنم از هر انسانی که در مسیر من است . عشق و محبتم را ببخشم به هر کسی که نام انسان را یدک می کشد .

زیباترین بهار تقدیم تو باد